به نقل از «ایمنا»

بودجه و شجاعت بازگشت به ماه وجود ندارد!

تاریخ انتشار: ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۷۸۱۹۱

برنامه «آپولو» انسان‌ها را در سال ۱۹۶۹ روی ماه قرار داد اما اکنون این پرسش در ذهن بسیاری از افراد شکل گرفته است که چرا از آن زمان دیگر انسان‌ها روی ماه فرود نیامده‌اند.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، فرود آوردن انسان روی ماه همواره آرزوی بزرگ آژانس‌های فضایی بوده است. بین سال‌های ۱۹۶۹ و ۱۹۷۲، مأموریت‌های «آپولو»(Apollo) در مجموع ۱۲ فضانورد را به سطح ماه فرستادند و همه این ماجرا پیش از انفجار فناوری مدرن بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پس چرا به نظر می‌رسد تلاش‌های کنونی که در برنامه «آرتمیس»(Artemis) ناسا تجسم می‌یابند، تا این اندازه کند، متوقف و پیچیده هستند؟

یک پاسخ آسان برای این پرسش وجود ندارد اما می‌توان گفت که این کار به پول، سیاست و اولویت‌ها وابسته است.

ابتدا با پول آغاز می‌کنیم. مأموریت‌های آپولو بسیار موفقیت‌آمیز و در عین حال، بسیار گران بودند. ناسا در دوران اوج مأموریت‌های آپولو، حدود پنج درصد از کل بودجه فدرال را مصرف می‌کرد و بیش از نیمی از این بودجه به برنامه آپولو اختصاص داشت. با احتساب تورم، کل برنامه آپولو معادل بیش از ۲۶۰ میلیارد دلار امروز هزینه داشته است.

اگر پروژه «جمنای»(Gemini) و برنامه رباتیک قمری را که پیش‌سازهای ضروری آپولو بودند، در نظر بگیریم، این رقم به بیش از ۲۸۰ میلیارد دلار می‌رسد.

در مقایسه، امروزه ناسا کمتر از نیم درصد از کل بودجه فدرال را با طیف گسترده‌تری از اولویت‌ها و دستورالعمل‌ها در اختیار دارد. در طول دهه گذشته، ناسا تقریباً ۹۰ میلیارد دلار برای برنامه آرتمیس هزینه کرده است. به طور طبیعی، با هزینه کمتری که برای فرود جدید روی ماه صرف می‌شود، احتمالاً حتی با پیشرفت‌های حوزه فناوری هم حرکت کندتری خواهیم داشت.

واقعیت‌های سیاسی کاملاً با واقعیت‌های مالی مرتبط هستند. در دهه ۱۹۶۰، آمریکا در میانه یک رقابت فضایی بود. این کشور با اتحاد جماهیر شوروی برای دستیابی به اولین‌ها در فضا، به ویژه فرود آوردن انسان روی ماه رقابت داشت.

همان طور که قانون‌گذاران بودجه هنگفت ناسا را تقویت می‌کردند، عموم مردم با این ایده موافق بودند و از آن انرژی می‌گرفتند.

در هر حال، این نوع هزینه‌ها عمیقاً ناپایدار بودند. به محض این که آمریکا در رقابت پیروز شد، مردم به سرعت علاقه خود را از دست دادند و بودجه ناسا کاهش یافت. به سادگی می‌توان گفت که اراده سیاسی یا عمومی برای صرف کردن این مقدار پول با هدف پرتاب دوم به ماه وجود ندارد.

ترکیب اراده سیاسی کمتر و منابع مالی کمتر، ناسا را مجبور کرد تا تصمیمات مهمی را در اواخر دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ اتخاذ کند؛ تصمیماتی که هنوز هم روی آرتمیس تأثیر می‌گذارند.

با پایان یافتن برنامه شاتل فضایی، مدیران ناسا نمی‌دانستند با قابلیت‌های صنعتی و مشارکت‌های مؤثر در این برنامه چه کنند. آنها تصمیم گرفتند که این زیرساخت را با استفاده مجدد از بسیاری از قطعات شاتل، به ویژه موتورها و جا دادن آنها در برنامه آرتمیس حفظ کنند.

از سوی دیگر، می‌توان استدلال کرد که درخواست نگه داشتن این زیرساخت‌ها در محل خود و استفاده مهندسان هوافضا از آنها درست بوده زیرا دقیقاً همان پایگاه فنی مورد نیاز برای پرتاب‌های اخیر توسط شرکت‌های خصوصی پرواز فضایی است.

در نهایت، مفهوم مدرن آرتمیس دارای مجموعه‌ای از اولویت‌های بسیار متفاوت با مأموریت‌های آپولو است. برای مثال، تحمل خطر در حال حاضر بسیار کمتر از دهه ۱۹۶۰ است.

مأموریت‌های آپولو بسیار خطرناک بودند و احتمال شکست قابل توجهی داشتند. در واقع، چندین مأموریت آپولو با فاجعه روبه‌رو شدند که به شرح زیر هستند.

۱. وقوع آتش‌سوزی در مأموریت «آپولو ۱» که به کشته شدن سه فضانورد منجر شد.

۲. خاموش شدن موتور هنگام مأموریت «آپولو ۶»

۳. نقص کشنده در طراحی که فضانوردان «آپولو ۱۳» را تقریباً در شرف مرگ قرار داد.

۴. فاجعه شاتل فضایی «چلنجر»(Challenger) و شاتل فضایی «کلمبیا»(Columbia)

ناسا، قانون‌گذاران و مردم حاضر نیستند دوباره آن سطح از خطر را بپذیرند؛ به خصوص پس از فاجعه‌های چلنجر و کلمبیا.

مأموریت‌های آپولو مبالغ هنگفتی را برای فرستادن فضانوردان به سطح ماه به مدت چند ۱۰ ساعت صرف کردند. فضانوردان رفتند، چند نمونه جمع کردند، چند آزمایش ساده ترتیب دادند و بازگشتند.

مأموریت‌های آرتمیس برای اهداف کاملاً متفاوتی طراحی شده‌اند. اول این که فضانوردان قرار است تا یک هفته روی سطح ماه بمانند و این کار نیازمند غذا، آب، سوخت و تجهیزات علمی بیشتری است. دوم اینکه مأموریت‌های آپولو علم را به عنوان یک ایده برای آینده تلقی می‌کردند. هدف اصلی، شکست شوروی بود. اکنون پژوهش‌های علمی در مرکز برنامه آرتمیس قرار خواهند گرفت؛ به این معنی که مأموریت مستلزم طراحی طولانی‌تر و پیچیده‌تر است.

در نهایت، هدف برنامه آرتمیس فقط بازگرداندن انسان‌ها به ماه نیست، بلکه آغاز کردن احداث زیرساخت برای حفظ حضور دائمی انسان در آنجاست. همه چیز از مخازن سوخت در مدار گرفته تا انتخاب مکان برای مستعمرات آینده زیر چتر پروژه آرتمیس قرار می‌گیرد. این برنامه بسیار شلوغ‌تر است زیرا یک چارچوب دستیابی به رویاها را برای نسل‌های آینده فراهم می‌کند.

کد خبر 747105

منبع: ایمنا

کلیدواژه: فضانورد آپولو ۱۱ کره ماه فیلم کره ماه شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق مأموریت های آپولو برنامه آرتمیس روی ماه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۷۸۱۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نگران بودجه کمیته ملی پارالمپیک در سال پارالمپیک هستیم

به گزارش خبرگزاری مهر، سید محمد پولادگر سرپرست کاروان اعزامی به بازی‌های پارالمپیک پاریس ۲۰۲۴ در خصوص آماده سازی ورزشکاران جانباز، توان‌یاب، نابینا و کم‌بینای کشورمان اظهار داشت: بازی های پارالمپیک پاریس از ابعاد مختلفی دارای اهمیت است و قطعا یکی از سخت ترین رویدادهای ورزشی خواهد بود که کشور عزیزمان ایران در آن حضور یافته‌ است. از این رو کمیته ملی پارالمپیک با برنامه‌ریزی دقیق از ماه‌ها قبل اردوها و برنامه‌های آماده‌سازی ورزشکاران را آغاز و این اردوها طبق برنامه در حال انجام است. با وجود محدودیت‌های موجود، تلاش شده تا بهترین امکانات برای آماده‌سازی ورزشکاران فراهم و دغدغه های این عزیزان مورد توجه قرار گرفته و برطرف شود.

وی در خصوص تعداد سهمیه های کسب شده گفت: تاکنون ۳۸ سهمیه برای حضور در بازی‌های پارالمپیک پاریس توسط ورزشکاران کشورمان در رشته های پارادو و میدانی، پاراتیراندازی، پاراتکواندو، پاراتیراندازی با کمان، پاراشنا، والیبال نشسته و گلبال کسب شده است. در رشته های پاراوزنه برداری، پاراجودو، پاراکانو و همچنین پارادو و میدانی هنوز شانس کسب سهمیه داریم که این سهمیه‌ها به لطف خدا و با توجه به برنامه‌ریزی‌های انجام شده، تلاش و انگیزه بالای ورزشکاران و مربیان دور از دسترس نیست.

سرپرست کاروان اعزامی به بازیهای پارالمپیک پاریس افزود: اعزام در ۱۰ رشته ورزشی برای بازی‌های پارالمپیک پاریس قطعی شده است و با توجه به اصل کیفیت گرایی و سیاست‌های کمیته پارالمپیک لیست نهایی نفرات اعزامی طبق زمان تعیین شده توسط کمیته برگزاری بازی ها تا پایان خردادماه مشخص خواهد شد. انتخاب نفرات اعزامی بر اساس سهمیه‌های کسب شده، عملکرد ورزشکاران در اردو ها و نتایج تست های آمادگی در راستای کسب نتایج مطلوب و مدال در بازی‌های پارالمپیک انجام خواهد شد و اعزام تیم گلبال نیز براساس ملاک های تعیین شده کمیته پارالمپیک قطعی شد.

پولادگر با اشاره به بودجه پیشنهادی کمیته ملی پارالمپیک برای سال ۱۴۰۳ افزود: انتظار داریم با توجه به اینکه در سال مهم برگزاری بازی‌های المپیک و پارالمپیک قرارداریم، بودجه کافی به منظور حمایت از کاروان اعزامی و حضور مقتدرانه ورزشکاران در این میدان بزرگ بازی‌های پارالمپیک پیش بینی شود. البته ما از مباحث بودجه ای به شدت نگران هستیم و امیدواریم دولت و مجلس آن را حل کنند.

پولادگر افزود: همواره مقام معظم رهبری در دیدار با ورزشکاران نسبت به مباحث فرهنگی و مرام پهلوانی تاکید داشته اند، از اینرو اهتمام ویژه نسبت به این موارد از مهم‌ترین اولویت‌های کمیته ملی پارالمپیک است لذا اردوی تیم های ملی با حضور مربیان فرهنگی تشکیل می شود. همچنین برای نخستین بار روانشناسی دینی پایه توسط روانشناسان ورزشی حاضر در اردوهای ملی مورد توجه قرار گرفته است.

وی در خصوص پاداش در نظر گرفته شده برای قهرمانان پارالمپیک اظهار داشت که اعلام مبلغ پاداش منوط به آگاهی کمیته از بودجه تخصیصی می باشد لذا پس از نهایی شدن این موضوع تعیین و اطلاع رسانی خواهد شد.

پولادگر افزود: علاوه بر جوایز نقدی، حمایت‌های دیگری نیز از ورزشکاران پارالمپیکی کشورمان انجام می‌شود. این حمایت‌ها شامل پرداخت کمک هزینه ماهیانه برای ورزشکاران و کادرفنی، تخصیص کمک هزینه برگزاری اردوها برای فدراسیون ها، اعزام به رویدادهای تدارکاتی بین‌المللی و ارائه خدمات تخصصی، پزشکی، روانشناسی، تغذیه و همچنین سنجش و ارزیابی عملکرد ورزشکاران بر اساس یافته های علمی در قالب آکادمی ملی پارالمپیک است.

وی با تاکید بر لزوم همکاری فدراسیون ها و ورزشکاران برای انجام دقیق برنامه های پیش بینی شده، حضور ورزشکاران و کادرفنی در رویدادهای آموزشی به ویژه آموزش های ضددوپینگ و همچنین آزمون های سنجش عملکرد را ضروری دانسته و نسبت به اثر گذار بودن نتیجه آزمون های سنجش در اعزام ورزشکاران تاکید و ابراز امیدواری کرد کاروان پارالمپیک در بازی های پاریس خوش درخشیده و بار دیگر موفق به تاریخ سازی گردد.

کد خبر 6093760